Πέρα από την πικρία και το παράπονο για τον πολύ θόρυβο που δημιουργήθηκε για την Αγία Ειρήνη- κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια- επιτρέψτε μου να εκθέσω το σκεπτικό περί της επιλογής του χρώματος.
Καταρχήν δεν χρησιμοποιώ τον όρο "βυζαντινός" (ακόμα και τη λεγόμενη Βυζαντινή Μουσική έχω μάθει να την αποκαλώ Ψαλτική). Κόκκινο χρώμα έχουν αρκετά από τα πάμπολλα εκκλησάκια της Πάτμου. Το ίδιο αρκετά καθολικά του Αγίου Όρους - αλλά και παρεκκλήσια. Στην Ιεραποστολή (Αφρική κ.α.) νεόχτιστοι ορθόδοξοι ναοί χρωματίζονται κόκκινοι. Αλλά και στο νησί μας υπάρχει καλό προηγούμενο. Το καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου, αλλά και ο ναός του τάφου του Αγίου μας είναι κόκκινα. Το ίδιο και το παλαιότατο εκκλησάκι του μοναστηριού του Αγίου Μηνά. Και φτάνουμε στη γειτονιά της Αγίας Ειρήνης. Στην περιοχή του Φάρου, μόλις λίγα μέτρα από το κύμα της θάλασσας στο σπίτι της μακαρίτισσας, αναγνωρισμένης ζωγράφου Μαρίας Πωπ με το κατακόκκινο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου. Μήπως έκανε και αυτή λάθος;
Το χρώμα δηλώνει το αίμα του Χριστού. Τον θάνατο του, αλλά και την Ανάσταση. Τι περισσότερο ελπιδοφόρο και ζωοφόρο για το χώρο ενός κοιμητηρίου; Υποδηλώνει και το αίμα του μαρτυρίου της Αγίας Ειρήνης που εορτάζεται πάντοτε μέσα στη χαρμόσυνη περίοδο του Χριστός Ανέστη.
Σχετικά με το τσιμεντένιο γείσο και το ραμποτέ, σας λέγω ότι ούτε κι εμένα μ΄αρέσουν. Όμως, παρακαλώ, μάθετε ότι τα βρήκαμε και για οικονομικούς λόγους δεν μπορέσαμε να τα αντικαταστήσουμε. Η πιο πάνω παρατήρηση δείχνει ότι τόσα χρόνια κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την κακή κατάσταση που είχε περιέλθει το εκκλησάκι.
Όσο για τα χρήματα που ξοδεύτηκαν είναι τα πάντα καταγεγραμμένα και στη διάθεση σας. Χαίρομαι πάντως που σπάζει κάπως η αδιαφορία για τα εκκλησάκια του νησιού μας. Υπάρχουν πολλά σε όλες τις ενορίες. Όσοι τα πονούν αληθινά ας ενισχύσουν το ενοριακό έργο για να επισκευαστούν με τον καλύτερο τρόπο.
Παράδοση δεν είναι μόνο ό,τι παραλάβαμε και το τι θα παραδώσουμε.
Αν είπα κάτι παραπάνω εις οποιονδήποτε άνθρωπο ζητώ ειλικρινά συγγνώμη.
Να σας έχει ο Θεός γερούς.
π. Νικόλαος Γαρυφάλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου